1. Oględzin szczegółowych korków topliwych należy dokonywać w czasie każdego PO, przy czym przy korkach noszących ślady nadtopienia stop należy przelać.
2. Obowiązkowego przelania stopu w korkach topliwych należy dokonywać co 3 miesiące, niezależnie od ich stanu. Okres 3-miesięczny może być przedłużony, jeżeli postój parowozu w zapasie był dłuższy niż l miesiąc.
3. Stop do zalewania korków topliwych powinien mieć następujący skład:

90% ołowiu i 10% cyny (Sp. 10).

4. Do pobielania stożków i gwintowych otworów kontrolnych korków stosować stop o składzie 70% ołowiu i 30% cyny „LC 30" według PN/M-69410.
5. Przed zalaniem korków stożki i otwory kontrolne należy oczyścić i po podgrzaniu korka do temperatury 200° C dokładnie pobielić, a dla oszczędności stopu otwór w korku od strony ognia na długości do 20 mm należy wypełnić korkiem drewnianym.
6. Po zalaniu korka na główce stopu należy wybić datę przelania i cechę parowozowni; na kadłubie korka topliwego należy wybić serię i numer parowozu.
7. Cechę korka przed wkręceniem należy odbić w książce kontroli korków topliwych (wzór 6), a gwint nasmarować pastą grafitową.
8. Występ korka ponad podniebienie kotła (od strony wody) powinien być zgodny z obowiązującymi rysunkami konstrukcyjnymi.
9. Przed każdym nowym zalaniem korka należy starą główkę stopu odciąć piłką do metalu, na jej płaszczyźnie cięcia wybić serię i nr parowozu i przechować ją pod zamknięciem do następnego przelania.
10. Cechownicę do cechowania oraz książkę kontroli korków topliwych (wzór 6) przechowuje pod zamknięciem naczelnik parowozowni lub jego zastępca, przy czym cechowanie może się odbywać tylko w jego obecności lub w obecności jego zastępcy. Książkę kontroli korków topliwych prowadzi się w celu dokładnej rejestracji wylań i stanu technicznego korków.

1. Zawory bezpieczeństwa należy rozebrać, obejrzeć, grzybki dotrzeć, uszkodzone części naprawić lub wymienić, po zmontowaniu wyregulować w stosunku do ciśnienia roboczego kotła i zaplombować.
2. Działanie zaworów powinno być tak wyregulowane, aby wylot pary następował pod najwyższym dozwolonym ciśnieniem roboczym kotła przy pierwszym zaworze, a o 0,2 atn ponad najwyższe dozwolone ciśnienie robocze przy drugim zaworze. .
3. Na rurce kontrolnej zaworu bezpieczeństwa typu „Ramsbottona" należy wybić jej długość.

1. Manometry kotłowe parowozowe należy co 3 miesiące zdjąć i sprawdzić przez porównanie ich z manometrem wzorcowym — inne manometry co 6 miesięcy.
2. Wszystkie manometry należy legalizować co 2 lata w myśl przepisów GUM (Główny Urząd Miar).
3. Datę okresowego 3-miesięcznego sprawdzenia należy zapisać farbą olejną na zewnętrznej stronie szybki manometru.

1. Kurki probiercze i kurki szkła wodowskazowego należy rozebrać, oczyścić, otwory do kotła przeczyścić, a stożki kurkowe dokładnie dotrzeć.
2. Należy sprawdzić, czy otwory w stożkach pokrywają się dokładnie z otworami kurkowymi i w razie potrzeby otwory te odpowiednio obrobić.
3. Stożki kurków przed założeniem należy nasmarować pastą o następującym składzie: 60% oleju cylindrowego i 40% grafitu. Pastę tę przyrządza się na wolnym ogniu.
4. Naprawę szkła wodowskazowego typu „Klingera" wykonuje się następująco:
   1. oprawą szkła sprawdza się na płycie,
   2. szkło do ramki zakłada się stroną polerowaną na zewnątrz,
   3. do uszczelnienia szkła w ramce należy użyć uszczelki gumowej, przy czym szkła z wyszczerbionymi lub wyżartymi krawędziami należy wymienić.
5. Zabrania się stosowania do uszczelnienia wodowskazu podkładek azbestowych, klingerytowych i innych, które mogłyby wpłynąć na zmniejszenie otworów przepływających wodowskazu.

§ 26. Inżektory

1. Zespoły inżektorów należy wyjąć i wygotować w roztworze kwasu solnego.
2. Dysze wyżarte i nie odpowiadające wymiarom konstrukcyjnym należy wymienić.
3. Do uszczelnienia dysz stosować sznur konopny potrójnie skręcony o średnicy 3 mm.
4. Rury parowe i zasilające należy obejrzeć, uszkodzone — naprawić, a zanieczyszczone kamieniem kotłowym — oczyścić.
5. Rury zasilające wewnętrzne należy wyjąć i oczyścić z kamienia kotłowego. Otwory i gniazda zaworów kotłowych należy sprawdzić, zanieczyszczone kamieniem kotłowym oczyścić.
6. Pęknięcia kadłuba inżektorowego należy pospawać, a wytarcia miejscowe zaspawać. Naprawiony kadłub należy sprawdzić pod ciśnieniem kotłowym roboczym + 5 atn.
7. Po zmontowaniu inżektor należy poddać próbie działania przy ciśnieniu od 4 atn do ciśnienia dopuszczalnego dla kotła.
8. Zużyte gniazda zaworów zasilających należy naspawać i tulejkować, tulejki zaś wtłaczać lub wkręcać na gwint.
9. Zabrania się stosowania w połączeniach inżektora z rurami zasilającymi uszczelek innych niż soczewkowych. Soczewki powinny mieć kształt kulisty (sferyczny).

1. Rozrząd pary pompy wodnej oraz zawory ssąco-tłoczące należy rozebrać. Części zużyte lub uszkodzone wymienić. Zawory ssąco-tłoczące o grubości ścianki mniejszej niż 5 mm należy wymienić. W razie braku pierścieni gumowych do uszczelniania tłoka zezwala się na wstawienie pierścieni ze stopu łożyskowego.
2. Podgrzewacz wody przemyć wodą pod ciśnieniem.

1. Zawór przepustnicy należy starannie zbadać, a ostre krawędzie pierścienia uszczelniającego sfazować.
2. Mały zawór należy w razie potrzeby przetoczyć i dotrzeć.
3. Suwak płaski przepustnicy w razie zatarcia dotrzeć i nasmarować.
4. Grubość suwaka płaskiego przepustnicy nie może być mniejsza niż 10 mm dla parowozów pociągowych, a 8 mm dla parowozów manewrowych.
5. Stan blachy odwadniacza pary należy zbadać i w razie obluzowania blachy umocować ją.
6. Wszystkie przegubowe połączenia mechanizmu dźwigniowego należy zbadać i sworznie zabezpieczyć zatyczkami.
7. Nadmierne luzy sworzni w otworach dźwigniowych cięgieł należy usunąć, a pokrywę zbieralnika uszczelnić przez dotarcie.

1. Grzybki wyczystkowe ze zużytymi krawędziami lub zniszczonym gwintem należy wymienić.
2. Nieszczelne gniazda wyczystkowe należy uszczelnić przez wygładzenie i dopasowanie do grzybka.
3. Korki wyczystkowe należy obejrzeć, a korki z uszkodzonym gwintem wymienić.
4. Korki wyczystkowe przed wkręceniem należy nasmarować pastą grafitową.
5. Pokrywy otworów bocznych stojaka należy uszczelnić przez dotarcie.

1. Zawory należy zdjąć, oczyścić i zbadać, a części zużyte lub uszkodzone wymienić.
2. Szczelność i łatwość poruszania zaworów należy sprawdzić po umocowaniu ich.

Gwizdawkę należy zdjąć, rozebrać i oczyścić, a ewentualne nieszczelności i uszkodzenia usunąć. Po zmontowaniu i przykręceniu gwizdawki do kotła należy sprawdzić prawidłowość jej działania.

1. Rury parowlotowe w przejściach przez ścianę dymniczną oraz połączenie dyszy wylotowej z podstawą należy obejrzeć, a nieszczelności usunąć.
2. Należy sprawdzić położenie stożka wylotowego i dmuchawki w stosunku do osi komina. Stożki wylotowe należy zbadać, a uszkodzone naprawić lub wymienić. Otwory dmuchawki należy oczyścić, a zanieczyszczenia usunąć.
3. Zabrania się zakładania podkładek pod soczewki uszczelniające.

Siatkę uszkodzoną należy naprawić lub wymienić. Wymiar oczek siatki powinien wynosić 2,5 X 10 mm. Dłuższy bok oczka powinien być w pozycji pionowej. Miejsca styku komina z dyszą należy obejrzeć i uszczelnić.

Rurę zakrapiacza dymnicy należy obejrzeć, uszkodzoną wymienić, a pozapychane otworki przewodów oczyścić.

1. W czasie mycia elementów przegrzewacza pary (patrz rozdz. 2 § 13) należy dokonać oględzin jego części oraz zwrócić uwagę na ich szczelność.
2. Nieszczelności zauważone w pouczeniach rur przegrzewacza z komorami należy usunąć, a pęknięte rury wymienić.
3. Soczewki uszczelniające powinny mieć kształt kulisty. Zabrania się stosowania soczewek stożkowych.

Drzwi dymnicy i zaciski należy obejrzeć; powinny one szczelnie przylegać do otworu drzwiowego bez zacięć, a w razie potrzeby uszkodzenia usunąć.

Drzwiczki paleniskowe należy obejrzeć oraz stwierdzić, czy blacha ochronna od wewnątrz nie jest przepalona. Drzwiczki paleniskowe powinny szczelnie przylegać do wieńca drzwiczkowego. Zauważone uszkodzenia w czasie oględzin usunąć.

Wsporniki i wkręty sklepienia paleniskowego obejrzeć, a uszkodzone wymienić. Uszkodzone sklepienie paleniskowe wymienić, jeżeli wymaga ono odbudowy — odbudować.

1. Rusztowiny zużyte lub wypaczone wymienić zakładając je tak, aby przylegały do ścian skrzyni ogniowej.
2. Rusztowiny rusztu wywrotowego według potrzeby wymienić i zabezpieczyć przed wywracaniem się.

1. Pofałdowane blachy ścian popielnika wyprostować, przepalone załatać, a kraty popielnika doprowadzić do stanu właściwego. Klapy popielnika wyrównać i doprowadzić do szczelnego zamykania.
2. Mechanizm uruchamiający klapy sprawdzić i doprowadzić do należytego stanu.
3. Zakrapiacz popielnika należy zbadać, przepalone rury wymienić, otwory oczyścić.

1. Zdjąć, rozebrać i oczyścić cylindry, tłoki, wyloty dysz i gniazda zaworu kulkowego.
2. Naprawić lub wymienić części zużyte i nie nadające się do naprawy lub dalszej pracy.
3. Zbadać stan komory nad cylindrem, a w razie potrzeby cylindry wytoczyć.
4. Złożyć i umocować na kotle, a przed umocowaniem przedmuchiwacza sadzy na kotle, gniazdo zaworu kulkowego posmarować olejem cylindrowym.