1935r - Studenci z Pińczowa wyjeżdżający na studia do Krakowa, Warszawy, Lwowa
Przejażdżka ze stacji kolejowej w Pińczowie na Erdmanowkę, ostatnie pożegnania przed wyjazdem w świat.
Odprowadzanie sympatii		Wtórniki listów przewozowych.

Nazwa przystanku pochodzi od nazwiska Alfonsa Erdmana ps. Janusz (1886-1943), posła na sejm 1919r z okręgu wyborczego Nr 27 (Pińczów), późniejszego posła i senatora II RP z ramienia PSL "Piast". Przystanek w 10 kilometrze linii Hajdaszek - Kocmyrzów był usytuowany na grzbiecie garbu (257 m. n.p.m) pińczowskiego, przy przejeździe w dzisiejszej drodze krajowej Nr 766 i jak cała linia o niespotykanym gdzie indziej przebiegu, przewidziany do obsługi słynnego pińczowskiego kamieniołomu, do którego wybudowano bocznicę. Na początku lat pięćdziesiątych XX w. przekuto kolejkę z 600mm na 750mm, zlikwidowano w związku z trudnym profilem (wzniesienia do 25 promili i ciasne łuki - serpentyny pińczowskie) i brakiem uzasadnienia ekonomicznego 15 kilometrowy odcinek Pińczów - Hajdaszek i wybudowano zastępczy 9 kilometrowy szlak Umianowice - Pińczów. 17.05.1953 uruchomiono normalnotorową linię Kielce - Busko Zdrój, od której w Stawianach Pińczowskich odgałęziała się bocznica obsługująca teraz pińczowski kamieniołom. Bocznica ta początkowo prowadziła dokładnie po dawnym nasypie wąskotorówki, by na lewym łuku do Brześcia opuścić go i odbić łagodnie w stronę Stawian. Zaś w miejsce Erdmanówki narodziła się stacja Pińczów Towarowy. Bocznica istniała do 23.10.2006r (źródło www.kolej.one.pl), a na miejscu ładowni jest teraz... złom.